Hahn Group » Wywiad Dr Inż. Paweł Knast: Transformacja przemysłu spożywczego: innowacja i przyszłość

TRANSFORMACJA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO: INNOWACJA I PRZYSZŁOŚĆ

Dr inż. P. Knast jest adiunktem na Akademii Kaliskiej na Wydziale Politechnicznym w Katedrze Mechaniki i Budowy Maszyn, Członkiem American Association For The Advancement of Science i The American Society of Mechanical Engineers oraz prowadzi własną działalność gospodarczą.

Chciałbym poznać Pana opinię na temat znaczenia innowacji w przemyśle.

Innowacje stały się bardzo popularne i często wspomina się o nich, szczególnie w kontekście dotacji, z których wiele firm skorzystało w Polsce. Z mojego punktu widzenia innowacja to nieustanna praca nad tworzeniem lepszego świata, uwzględniając aspekty techniczne, etyczne i ekologiczne. Postęp technologiczny ma ogromny wpływ na życie jednostki i gospodarkę. Współczesny projektant musi brać pod uwagę różnorodne zagadnienia, takie jak przepisy prawne, użyteczność produktów i ich utylizacja. To proces skomplikowany, ale niezwykle istotny, i chciałbym to podkreślić, by nie zanudzać czytelników.

Co Pan, jako doświadczony konstruktor, projektant maszyn i jednocześnie wykładowca akademicki, powiedziałby na temat znaczenia innowacji w przemyśle?

Uważam, że to ciągła nauka przez całe życie i świadomość konieczności nieustannego doskonalenia się. Bez wiedzy i determinacji w rozwiązywaniu problemów, nie ma mowy o rozwoju innowacyjności.

Jakie czynniki mogą utrudniać wdrożenie innowacji?

Jednym z głównych utrudnień jest brak zrozumienia procesu innowacyjnego wśród prawników, ekonomistów i bankierów, którzy często oczekują natychmiastowych efektów. Innowacja to długi proces, który wymaga zbudowania zespołu i wieloletniej pracy. Dlatego interdyscyplinarny zespół jest niezbędny do rozwoju innowacji. Po kilku latach może nastąpić przełom, w którym dopracowane rozwiązania sukcesywnie mogą być w pewnych cyklach czasowych wdrażane. Najtrudniej jest podjąć decyzję, by taki proces rozpocząć.

Wspomniał Pan o znaczeniu samokształcenia. Jakie jest miejsce szkoleń i spotkań biznesowych w tym procesie w porównaniu do edukacji szkolnej i uczelnianej?

Wszystkie te formy uczenia się są istotne dla rozwoju innowacji. Uczelnie i średnie szkoły techniczne przekazują wiedzę i umiejętności oraz kształtują kompetencje, ale najważniejsze jest nauczenie się, jak uczyć się samodzielnie. To umiejętność kluczowa w dzisiejszym świecie, w którym wiedza ciągle się zmienia.

Państwa propozycja szkoleniowa dedykowana specjalistom z wąskiej branży jest bardzo wartościowa. Czasami jedno zdanie inspiracji może pomóc w modernizacji procesów technologicznych. Współpraca i wymiana doświadczeń pomiędzy specjalistami są nieocenione, a konferencje i spotkania biznesowe pozwalają zaoszczędzić czas i zdobyć aktualne informacje na kilku takich spotkaniach.

Czy konferencje tematyczne mają sens?

Tak, moim zdaniem, jeśli chce się odnieść sukces w dziedzinie innowacji, nie można się izolować. Konferencje pozwalają na weryfikację wiedzy, wymianę poglądów i nawiązywanie kontaktów, co jest kluczowe w procesie rozwoju innowacji.

Dlaczego zdaniem Pana opinia innych jest ważna?

W procesie innowacji istotna jest zdolność przekazywania innym w zrozumiałej formie i treści własnych pomysłów. Następnie pojawia się potrzeba wymiany poglądów z otoczeniem na temat proponowanych rozwiązań innowacyjnych. Te rozwiązania mogą obejmować zmiany w obszarze surowcowym, procentowym składników, procesach wytwórczych, ekologicznych, recyklingu, energetycznych, organizacyjnych i marketingowych. Każdy produkt, wyrób czy usługa ma swoją specyfikę, dlatego ważne jest świadome podejście i rozumienie, że każdy z tych obszarów wymaga indywidualnego podejścia. Moim zdaniem błędem jest stosowanie jednej miary do oceny różnych pomysłów innowacyjnych. Dlatego w konfrontacji przedstawionej idei innowacji z opiniami innych osób, własne wyobrażenie na ten temat może różnić się od opinii otoczenia zewnętrznego. Nie zawsze jedna lub druga strona ma rację. Jednak im wyższe są zastrzeżenia ze strony otoczenia, tym większe szanse ma projektant lub cały zespół na dokonanie pozytywnych ulepszeń. Przytakiwanie i brak zauważania słabych stron projektu utrudnia optymalizację, a zazwyczaj taki produkt, wyrób lub usługa będą miały mniejsze parametry użytkowe niż te same produkty, wyroby lub usługi, które były poddane konstruktywnej krytyce.

Czy konferencje sprzyjają wymianie doświadczeń?

Tak, konferencje stwarzają możliwość dialogu i wymiany doświadczeń, co pomaga w lepszym zrozumieniu różnych perspektyw oraz analizie własnych idei innowacyjnych, uwzględniając większą liczbę kryteriów. Im mniej uwzględnionych jest kryteriów oceny projektu, tym mniejsza jest szansa na stworzenie kompleksowego rozwiązania innowacyjnego, które spełnia wiele parametrów użytkowych i prawnych.

Jaka jest różnica między konferencjami a nauczaniem akademickim i szkolnym?

Na konferencjach nie ma stresu związanego z pytaniami, a nauczyciel nie ocenia uczestników. Konferencje to miejsce swobodnej wymiany wiedzy i doświadczeń.

Jakie wady ma polski system nauczania na poziomie średnim i wyższym pod kątem wdrażania innowacji?

Czy mogę odpowiedzieć na to pytanie na podstawie moich subiektywnych odczuć, które nie są poparte badaniami naukowymi, lecz wyłącznie moimi doświadczeniami życiowymi z pracy w przemyśle, na uczelniach i w szkole średniej?

Tak, oczywiście.

Za najważniejszą barierę uważam brak nauczania podstaw techniki i technologii na wszystkich poziomach nauczania. Może to być realizowane na uczelniach, w podobny sposób jak na uczelniach technicznych, gdzie są prowadzone zajęcia z przedmiotów takich jak podstawy prawa i ekonomii oraz filozofii. Uważam, że taki system ułatwi ekonomistom, prawnikom, handlowcom oraz wielu innym absolwentom szkół i uczelni wyższych, które prowadzą edukację w obszarach pozatechnicznych, zrozumienie podstawowych problemów techniki. Nie da się zaprojektować i wykonać skomplikowanej maszyny lub opracować innowacyjnej technologii z dnia na dzień, bez wykształconych ludzi umiejących z sobą współpracować. Bez inżynierów nie byłoby pięknych samochodów, telefonów komórkowych, Internetu, zaawansowanych metod diagnostycznych w medycynie itp. Możemy przytoczyć wiele przykładów osiągnięć technicznych, które ułatwiają życie ludziom na całym świecie.

Drugi obszar to system nauczania, który, moim zdaniem, powinien być ustawiony tak, aby uczniowie i studenci zrozumieli aspekt myślenia „kompleksowego”. Myślenie kompleksowe oznacza, że jedna podjęta decyzja wpływa na wiele aspektów życia i oddziałuje na otoczenie. Nie można zaprojektować maszyny, która będzie bardzo wydajna, ale niebezpieczna dla obsługujących, naruszała aspekty patentowe i przepisy prawne obowiązujące w danym obszarze świata.

Trzeci czynnik w edukacji, który, moim zdaniem, utrudnia wdrażanie innowacji, to brak umiejętności współpracy pomiędzy różnymi środowiskami. W ostatnich 30 latach zauważyłem niechęć środowisk naukowych do współpracy z przemysłem, i vice versa. W Polsce środowisko naukowe obecnie przede wszystkim wartościuje punkty przyznawane za publikacje w zagranicznych, prestiżowych czasopismach. Z drugiej strony, świat przemysłu ceni sobie dyskrecję i niechętnie upublicznia wyniki badań, testów czy prób. Liderzy innowacji na świecie dążą do pracy zespołowej.

Dziękuję za Pańskie cenne uwagi na temat innowacji i roli konferencji w ich rozwoju. Czy Pan będzie uczestniczył w konferencji we Wrześniu we Wrześni?

Z przykrością to mówię, ale niestety nie mogę wziąć udziału w konferencji. Zachęcam do tego wszystkich, którzy zainteresowani są procesem innowacji, szczególnie w branży spożywczej. Jest ona bardzo istotną z punktu widzenia bezpieczeństwa kraju i obywateli. Każdy przecież musi jeść. Rośnie świadomość zdrowego wyżywienia. Dlatego nowe ulepszone rozwiązania są szczególnie istotne zarówno dla przedsiębiorców jak i dla ludzi.

Dziękuję za udzielenie wywiadu.

Dziękuję, życzę wszystkim osobom, które działają w obszarze innowacji dużo zdrowia, siły i wytrwałości. Z poważaniem i pozdrowieniami. Paweł Knast

Dziękujemy czytelnikom za przeczytanie wywiadu.